Иброҳим, Исмоил ва Исҳоқ (37 дақиқа)

Мусулмонлар, масиҳийлар ва яҳудийлар ўзларини Иброҳимнинг ва Иброҳимга йўналтирилган Худо даъватининг руҳий авлодлари деб ҳисоблайдилар. Девид Шенк ушбу саволни англаб олишни таклиф қилади. Ўқитувчи “исломда ҳеч қандай тасодифий ва ажабланарли нарса йўқ”, деб таъкидлаган имом тўғрисида гапириб беради. Бу дин инсоният динидир. Ушбу фикрга, жавоб тариқасида, ўқитувчи Хушхабарнинг ажойиблиги ҳақида гапиради. Девид, Худонинг нақадар ажиблигини кўрсатиш учун Иброҳим ҳақидаги тарихга қайтади.